|  |
Alchemilla vulgaris (Przywrotnik pospolity) rodz. Rosaceae | ang. Lady's mantle, niem. Frauenmantel
|
|
|
 | wysokość: 10 - 40 cm, pora kwitnienia: V - VI |
|
|
|
Nie masz jeszcze konta? Możesz sobie założyć. Jako zarejestrowany użytkownik będziesz miał kilka przywilejów. Między innymi dokładny opis i większe zdjęcia rośliny. |
|
Komentarze | 13.11.2015 o godz. 21:55 sonaj pisał(a): | Łacińskie alchemilla ma pochodzić od arabskiego الخيميائي صغير (al-kemelih), co w dosłownym tłumaczeniu oznacza 'mały alchemik'. Krople, które zbierają się rankiem na liściach rośliny (podobnie jak u innych przedstawicieli tego rodzaju) są nie tylko następstwem skraplania się pary wodnej, ale i tzw. gutacji, czyli wydzielania przez roślinę wodnych roztworów związków organicznych i soli mineralnych. W przypadku braku wody (np. w surwiwalu zielonym) można je bez obaw pić, natomiast drobno krojone liście przywrotnika pospolitego nadają się do spożycia tak na świeżo, jak i po obróbce termicznej- zawierają kwasy organiczne, garbniki, lipidy, żywicę, saponinę i weglowodany (D. Henschel, Jadalne dzikie jagody i rośliny, Muza SA, W-wa, 2004). Krople pozyskiwane z liści stosowane były m.in. przez średniowiecznych alchemików jako 'woda niebiańska' w formule transmutacyjnej metali nieszlachetnych w złoto lub srebro. W renesansie wierzono, że przywrotniki mogą przywracać dziewictwo, co wiązało się z ich właściwościami regeneracyjnymi, przywracającymi zdrowie (stąd pewnie i polska nazwa). Na ziele Przywrotnika pospolitego zwracała uwagę m.in austriacka zielarka, Maria Treben zaznaczając, że w tradycji ludowej nazywany jest on płaszczem Matki Boskiej z uwagi na jego wykorzystywanie w dolegliwościach kobiecych (np. działanie ściągające po porodzie). Z czasem roślina stała się zielem Najświętszej Maryi Panny (dawniej była poświęcona bogini Wenus). Inne, polskie nazwy ludowe przywrotnika to: nawrotnik (podlaskie), gwiazdosz (sandomierskie), gojnik
(krakowskie), gęsi ślad/gęsie łapki (kieleckie), lwia łapa
(pomorskie).
| |
|
|
| |
|
|