Logowanie/Założenie konta  

Menu

Ogólne
Strona główna
Ogłoszenia

Rośliny



Info
Regulamin
FAQ
Gatunki chronione
 
Nasze galerie
· Galeria roślin
· Galeria zwierząt
· Galeria artykułów
 
Dodaj banner
 
Juglans cordiformis   (Orzech sercowaty)    rodz. Juglandaceae
ang. Heartnut, niem. Herzfrüchtige Walnuss
  Stanowisko słoneczne Stanowisko wilgotne   zielony  zielony  Zimowanie w ogrodzie: Tak    wysokość: 20 m,   pora kwitnienia: IV-V
    
      
      
 
Nie masz jeszcze konta? Możesz sobie założyć. Jako zarejestrowany użytkownik będziesz miał kilka przywilejów. Między innymi dokładny opis i większe zdjęcia rośliny.
Komentarze
18.03.2010 o godz. 23:44 Harryangel pisał(a):
Czy już ustalono ostatecznie pozycję systematyczną tego orzecha? Bo np. "Dendrologia" Senety i Dolatowskiego wyd. z r. 2006 podaje, że istnieje gatunek Juglans ailantifolia (o "orzechach" bardziej kulistych z grubą i nieco pofałdowaną łupiną) i jego odmiana "Cordiformis", o "orzechach" sercowatych z łupiną gładką, cienką i mocno wyciągniętym wierzchołkiem. Parę pozycji literatury dendrologicznej podaje też, że odmiana "Cordiformis" nie występuje w stanie dzikim. Z autopsji wiem też, że istnieje szereg typów pośrednich, np. o "orzechach" z łupiną grubą i niezbyt gładką, ale wyraźnie sercowatych. Kształt "orzechów" to jedyna różnica między odmianami. Wizualnie są one zupełnie nie do odróżnienia.
Co do walorów smakowych tego orzecha, to wprawdzie de gustibus non est disputandum, ale uważam, że nie można im niczego zarzucić. Nie tyle ustępują w smaku włoskim, ile w ogóle ich nie przypominają, zbliżając się smakiem raczej do orzechów brazylijskich (Bertholletia excelsa). Są wyraźnie słodkawe, bez typowej dla orzechów włoskich goryczki.
Jak podaje W. Bugała, wystarczająco odporny na mróz jest nie tylko w Polsce, ale nawet w Moskwie i Petersburgu.
19.03.2010 o godz. 16:53 Bpjea pisał(a):
Myślę, że pozycja systematyczna tego gatunku może się jeszcze zmienić - wszystko zależy od zdania systematyków roślin; w zależności od źródła na jakim się opieramy jest to albo J. cordiformis albo J. ailantifolia var. cordiformis lub też jak ostatnio w "Dendrologii" - J. ailantifolia 'Cordiformis'. Przyznam, że ja wolę tę pierwszą nazwę. Typy pośrednie orzechów między J. cordiformis a J. ailantifolia owszem istnieją ale można się tego było spodziewać, zważywszy na bliskie pokrewieństwo, tymbardziej, że one łatwo się krzyżują. Ostatnio w ogóle obserwuję tendencję do łączenia rodzajów, gatunków i podgatunków w jedno, jak np. ma to miejsce w przypadku tropikalnych magnolii, które ponownie zaliczono do rodzaju Magnolia, a wcześniej miały swe własne rodzaje.
Na temat smaku "orzechów": porównywać go mogę do orzechów ogólnie znanych, a prawie każdy wie jak smakuje o. włoski. Również uważam, że o. sercowaty ma swój własny smak, jednak orzechy włoskie są wg. mnie bardziej aromatyczne.
 
Tabaza ©
Wszystkie prawa zastrzeżone. Użyte znaki towarowe i loga graficzne są własnością odpowiednich firm, instytucji czy osób prywatnych.
Prawa do innych materiałów opublikowanych w serwisie definiuje Regulamin.
Powielanie, rozpowszechnianie i publikacja całości jak i fragmentów zabronione bez zgody Autorów i Administratorów.
Kontakt z Administracją Serwisu
Design: © 2005, Iwona Sapijaszko

PHP-Nuke Copyright © 2005 by Francisco Burzi. This is free software, and you may redistribute it under the GPL. PHP-Nuke comes with absolutely no warranty, for details, see the license.
Tworzenie strony: 0.03 sekund